.

Çok isterdim ölüm korkusu taşıyayım
Ama bilirim ki ölmem için daha çok acı çekmem gerek.

karmaşa

kaç tane ben var bilmiyorum hep bir kargaşa hep sorular.Biri uysal küçük bir kedi biri asi bir diğeriyse dogmalardan yana.En bastırılanı o sanırım sesi pek az çıkıyor.Birinin de bedenim olduğunu fark ediyorum onuığn istekleri biraz hayvansı açlık susuzluk uyku gibi temel ihtiyaçlar.Sorgulayıcı olan yönetimde bu aralar.
Her şeyin altını üstüne getirmekte üstüne yok.Hatları düzeltiyor, düzeni bozuyor.Kendi karmaşasında soruları sorunları yetmezmiş gibi yeni cevapsız sorular atıyor ortaya.
Bir yanımsa aşık bir orada bir burada başta kapatmaya çalışırdı saplantısını kapatmasına kapattı sonunda.Ama kapattığı yerden daha büyük bir delikle sonuçlandı her şey.Şimdi yine arayışlar da ama biraz daha uslanmış biraz daha tökezleyerek...Biri öyle kibirli öyle değerli ki kendi gözünde bir o akıllı herkes basit bayağı.Kendi farkı ne acaba?
sanki hiçbiri ben değil sanki hiçbiri bensiz birey değil.bu karmaşa derinliğimi korumak için biliyorum.Çözümüm ise demokrasi.Hepsine bir bir hak veriyorum hepsi çıkıp kendilerini savunuyorlar her hafta her gün hatta her saniye....

Uyan mantığım

gece olduğunda saklanmışlar çıkıverir
gelirler öçlerini almaya
Özlem m alışkanlık mı
öfke mi aşk mı
anlayamazsın
geçmiş çarpar suratına
yaşanmamış gelecek acıtır korkutur
gerçekler ise saklanır kenara
uyan mantığım!