ufak bir kuş kondu omzuma
yeni şarkılarla yeni fikirler anlatmaya başladı
o anlattıkça dinliyor seviniyordum.
aslında inanıyordum dediklerine
bana önemli olduğumu
dünya için bir şeyler yapabileceğimi şakıyordu
benim gibi insanlar olduğunu
doğanın kalbinde beni beklediklerini anlatıyordu.
Ben büyülenmiş dinlerken
kuş gittikçe büyüyor şekil değiştiriyordu
artık ağır gelmeye başlamıştı omzuma
karşıdaki dalda kadim dostum baykuş
bir ayna tutmuş
omzumdaki benim kanımı emerek yaşayan
kocaman bir hayvanı gösteriyor..
kimbilir belki burada bitmemeli devamı olmalıydı ama gereksiz; herkes kendi tamamlamalı sonunu.